‘Gisèle en
de anderen’
mister Motley 2012
Hanne Hagenaars, de hoofdredacteur van mister Motley is tevens curator van bijbehorende tentoonstelling De Nederlandse Identiteit? Half suiker, half zand te zien tm 23 september in Museum De Paviljoens Almere.
.
Het verhaal “Gisèle en de anderen’ pag 31 – 35 wordt verteld door kunstenares Yeb Wiersma. Zij bezocht de inmiddels bijna 100-jarige Gisèle in haar atelier en reisde samen met haar door Gisèle’s rijk gevulde eeuw. Uitgebreid en sensitief vertelt Yeb het verhaal van de personen en de plek met bijzondere aandacht voor de ontstaansgeschiedenis van stichting Castrum Peregrini in Gisèle’s appartement aan de Herengracht 401. Yeb belandde ook in de nog in authentieke staat bewaard gebleven onderduiketage, waar op dat moment kunstenares Amie Dicke aan het werk was, samen met haar assistente fotograaf Anniek Mol.
“de chronologie van de tijdlijn biedt een frame voor het vertellen van verhalen.” Hanne Hagenaars
In het dubbeldikke nr 32 van ‘mister Motley’ wordt de tijdlijn van de recente geschiedenis vanaf WOII met de kunst verweven om zo aanvulling te geven op de canon. De wederopbouw, de watersnoodramp, de voormalige Nederlandse koloniën, de Rotterdamse haven, Srebrenica, ‘veelkleurig Nederland’ – hoe reflecteren kunstenaars op de onderwerpen uit de canon? Met deze keuze van kunstwerken uit de afgelopen vijftig jaar wordt de canon uitgerekt tot een complex en gelaagd verhaal.
Op de tentoonstelling in De Paviljoens is een ‘installatie’ van Amie Dicke te zien gemaakt van meegebrachte suikerzakjes en zeepjes van reizen door heel Europa, deze zijn afkomstig uit de onderduik etage. Verder is er werk te zien van: Tiong Ang, Gijs Assmann, Pedro Bakker, Jasper de Beijer, Paul Beumer, Gilles de Brock & Jaap Giessen, Nik Christensen, Hans Citroen, Amie Dicke, Jan Dietvorst, Gilbert van Drunen, Uta Eisenreich, Hadassah Emmerich, Daan van Golden, Kaleb de Groot, Maja van Hall, Toine Horvers, Simonka de Jong, Hamid El Kanbouhi, Iris Kensmil, Natasja Kensmil, Johan van der Keuken, Friso Keuris, Rob van Koningsbruggen, Marijn van Kreij, Otobong Nkanga, Ronald Ophuis, Oksana Pasaiko, Wim T. Schippers & Willem de Ridder, Charlotte Schleiffert, Henk Wildschut, Zijlmans & Jongenelis.
.
ontkoppeling plaatsvindt van de publieke ruimten, die vergaand onderhevig zijn aan de “pret-industialisering”, en de binnenkant van de grachtengordelgevels, waarachter nog vaak compleet verborgen werelden schuilen. Zij wees erop dat er een enorme behoefte is om “oorspronkelijkheid” te ervaren. Daarbij trok ze parallellen met het Anne Frankhuis waar jaarlijks een miljoen mensen uit de hele wereld op bedevaart gaan. De “interface” die over een authentieke omgeving gelegd wordt om die voor het publiek te ontsluiten bepaald uiteindelijk de ervaring. Dat daarbij oorspronkelijkheid verloren gaat is volgens haar onvermijdelijk. Toch pleitte Tracy Metz ervoor om mensen die oorspronkelijkheid opzoeken serieus te nemen. Het gaat hen immers in de eerste plaats om hun eigen positie te bepalen in een complex thema zoals moreel goed of fout. En dat is erg waardevol! 
